رمضان رفت کوله بارت چیست؟
نکند جز گناه در آن نیست؟
شب بیست و نهم بخوان و بسوز
به خودت آمدی در این سی روز؟
کاری اصلا برای دل کردی؟
باید امشب به خویش برگردی
روز ها را مرور کن آری
حاصلت چیست از چه بیزاری؟
از گناه و دروغ و صد رنگی؟
ای بمیری که مایه ی ننگی
ای بمیری من دروغ و ریا
شب آخر شده به خویش بیا
دست بردار از دغل بازی
به چه چیزت هنوز می نازی؟
به گناهان بیشتر ز حدت؟
به فریب و به کار های بدت؟
راه را اشتباه برگشتی
باز هم با گناه برگشتی
داشتی سوی دوست می رفتی
آه با یک نگاه برگشتی
نفس بیچاره کرده است تو را
شب آخر شده به خویش
راه باز است تو نمی بینی
میوه ی بغض را نمی چینی
خویشتن را بشوی پس با اشک
دست بر دامن تو ام یا اشک
اشک تنها چراغ این راه است
از مسیر درست آگاه است
دست خود را بده به دست چراغ
تا کبوتر شود دوباره کلاغ
تا پر و بال در حرم بزند
توی باب الرضا قدم بزند
شب بیست و نهم چه مایوسی
تو که مثل کبوتر طوسی
گاه در پشت پنجره فولاد
گاه در کنج صحن گوهر شاد
دل تو سنگ مرمر حرم است
تا به اذن دخول یک قدم است
السلام علیک ، دلتنگم
ای بمیرم که مایه ی ننگم
ای بمیرم که زائرت نشدم
بیست و نه روز شاعرت نشدم
به من خسته هم نگاهی کن
دل من رو دوباره راهی کن
نظرات شما عزیزان:
به منم سر بزنيد
ياحق
پاسخ:دوست عزیز سلام.
واقعا دل کندن از این ماه سراسر خیر و برکت سخت است ولی چاره چیست؟
دعا کنیم دلمان از خدا کنده نشود.
ما هر دفعه به وبلاگ زیباتون سر میزنیم و لینکتان هم کردیم.
واقعا وبلاگ زیبایی دارید.
التماس دعا
برچسب‌ها:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
